KIPfestival 2015

Op de feestelijke slotavond van het KIPfestival mag u niet ontbreken! Na de voorstellingen kunt u vanaf 21u in de tuin genieten van ons aan het spit gegaarde biovarken, of de gegrilde seitan. Reserveren voor de maaltijd kan via [email protected].

Vanaf 16u: KIPcafé
Vanaf 19u: voorstellingen
Vanaf 21u: slotfeest met eten en muziek (Big Whoop)

Comfort Booth
Welkom in COMFORT BOOTH.
Waar het ruikt naar koffie en wafels.
Waar 3 actrices hun bejaarde alter ego opzoeken.
Waar gediscussieerd en geknuffeld wordt,
gestruikeld en gefilosofeerd.
(Onder toeziend oog van Silas de hond.)
Van & met: Britt Bakker, Linde Carrijn, Charlotte De Bruyne & Anemone Valcke
Met dank aan: Over Het IJ Festival Amsterdam

De Ark Trilogie
Ik heb laatst gegoogeld waarom flamingo’s roze zijn.
- oh, hoezo?

Nou, ik moest eraan denken omdat je daarnet zei dat ik zo ambitieus ben.

- hoe bedoel je?

Het schijnt dat flamingo’s roze zijn omdat ze alleen maar garnalen eten, en die garnalen bevatten een soort pigment dat hun veren roze maakt. Als ze die garnalen niet zouden eten, dan zouden het gewoon witte vogels zijn. En toen dacht ik, misschien is dat bij ons ook zo. Dat we langzaam worden wat we in ons opnemen. Ik bedoel, als je steeds maar meer wilt, en iets nooit genoeg is, dan kan je dat op een gegeven moment zien. Aan onze buitenkant, als je snapt wat ik bedoel. Als veren van ontevredenheid.
- ben je ontevreden dan?
Dat weet ik niet.  
Na de locatievoorstelling Zwarte Woud Forever gaat de zoektocht voort. Wat als je jezelf kwijt bent? Waar begin je dan met zoeken? Kom je jezelf tegen als je verdwaald bent in de woestijn van de Australische Outback, of in de Ikea? En hoe weet je, in godesnaam, welk handdoekenrek je moet kopen? Of maakt het niet uit, omdat je ze toch binnen 90 dagen kunt omruilen? Maar wat als het allemaal niet uitmaakt.
Van en met: Suzanne Grotenhuis
Wingman: Selm Wenselaers

OMELET
In OMELET werpen proletariërs zich op de wereldliteratuur en zien we de achterkant van de achterkant. Of hoe boeiend het moge zijn te kijken naar wie achter zijn uren theater maakt met wat samengesprokkeld materiaal van een zekere bekende Engelse schrijver van lang geleden.
Concept en regie: Luc Van Autreve
Met: Koen Boesman, Siegfried Hanssens, Karla Kerckaert, Chris Keygnaert, Guido Lauwagie, Luc Leblon, Rob Lenoir, Ronny, Bruno Traest, Boudewijn Van Autreve, Ilja Van Autreve, Luc Van Autreve, Norbert Van Autreve, Lieven Vermeulen, Peter Vervaet, Regi Wietendaele
Productie: Theater Krakeel
Met dank aan de Stedelijke Veegploeg van Gent

Too white to dance
Voor het eerst ontmoeten Pieter Ampe en Hendrik Van Doorn elkaar op de werkvloer, en dan nog wel tijdens het KIPfestival. Beide mannen stapten zonder enig plan de repetitieruimte binnen met een sofa en een platencollectie. Een volle week later is er Too white to dance: tien zinderende minuten die de grenzen van traagheid en evenwicht op de proef stellen. Mis het niet!
Van & met: Pieter Ampe & Hendrik Van Doorn

Boris & Flor Van Severen

Trekheet

van Miet Warlop en Pol Heyvaert
met Chloé Geers
en Marc Vanborm, Alexandre Van Goethem, Benjamin Meirhaeghe, Pim Cornelussen, Timo Sterckx, Ian Ghysels


Kostja  
"Ik ben Kostja

Ich bin Kostja

My name is Kostja

Ik word hier naartoe
gezogen
als een meeuw

naar het meer

mijn hart is vol 

van jullie
hier
hier wil ik zijn
hier wil ik wonen

alleen in mijn theater
kan ik wonen."
 
Kostja is een solo van Louis Janssens, gebaseerd op De Meeuw van Tsjechov  en de manifesten van de Dadaïsten en de Futuristen.
Kostja als hedendaagse performance kunstenaar. 
Kostja als post-dramatisch theatermaker.
Kostja als Louis en Louis als Kostja.  
Tekst en spel: Louis Janssens
Met dank aan: KASK Drama, Fabrice Delecluse,  Ferre Marnef en Marie Mignolet.